شایسته سالاری در انتخاب عضو هیات علمی برتر با رویکرد تکنیک تصمیم گیری چند معیاره aras (مطالعه موردی: دانشگاه شاهرود)

گزینش و بگارگیری افراد شایسته در هر سازمان با توجه به محیط پویا و متغیر کنونی و نیز تحولات سریع تکنولوژی و فناوری، دانش محور شدن امور و رقابت شدید در دنیای امروزی، یکی از مهم ترین و اساسی ترین چالش هایی است که هر سازمان با آن روبرو است. اتخاذ تصمیم در جذب و به کارگماری نیروی انسانی لایق برای یک سازمان جنبه ی حیاتی و استراتژیک دارد. علاوه بر آن انتخاب معیارهای صحیح و استفاده از روش های معتبر علمی در گزینش نیروی انسانی سهم مهم و به سزایی دارد، لذا سازمان ها (دولتی و غیر دولتی) باید به منظور افزایش کارایی، بهره وری و حفظ و توسعه عملکرد مطلوب خود در جهت کسب مزیت رقابتی، مشتری مداری و مسائل مورد تاکید علم مدیریت و همچنین جلوگیری از زوال و نابودی، در استقرار نظام شایسته سالاری اقدامات جدی و موثری انجام دهند. بی تردید نقش اعضای هیات علمی دانشگاه ها، مراکز علمی و تحقیقاتی در کسب جایگاه برتر علمی، تصاحب سهم اقتصادی بیشتر، فتح قله های ترقی و شکستن مرزهای دانش به واسطه تربیت نیروی انسانی متخصص و بسترسازی در امر توسعه پایدار و همه جانبه در کشور بر کسی پوشیده نیست. پژوهش حاضر از نوع کاربردی- ارزشیابی است که در آن با استفاده از معیارهای تعیین شده از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در قالب آیین نامه ارتقای مرتبه اعضای هیات علمی دانشگاه ها و موسسه های آموزش عالی، پژوهشی و فناوری، نسبت به ارزیابی عملکرد اعضای هیات علمی دانشگاه شاهرود اقدام گردیده است. اعضای هیات علمی دانشگاه شاهرود با توجه به عملکردهای فرهنگی- تربیتی- اجتماعی، آموزشی، پژوهشی- فناوری و علمی- اجرایی با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره آراس ارزیابی و رتبه بندی شده اند. سپس با استفاده از ضرایب همبستگی اسپیرمن و تاوی- بی کندال از لحاظ آماری نسبت به ارتباط بین عملکردهای مذکور در رتبه بندی انجام شده بحث و بررسی صورت پذیرفته است. استفاده از نتایج بدست آمده می تواند برای دانشگاه شاهرود در استفاده مطلوب و موثر از منابع انسانی خود، خصوصاً اعضای هیات علمی امری مهم و ضروری تلقی گردد. کلید واژه: شایسته سالاری، تصمیم گیری چند معیاره آراس، عضو هیات علمی، دانشگاه شاهرود.